Yemeğin pişirilme yöntemi ve kullanılan baharatlar Diyarbakır mutfağının karakteristik özelliklerini yansıtır. Diyarbakır mutfağının özgün et yemeklerinden biri olan "Kaburga Dolması", kuzu kaburgasının içine kıyma, pirinç, baharat ve yeşillik karışımının doldurulmasıyla hazırlanan bir lezzettir. Dolma, özel günlerde ve davet sofralarında servis edilir. Kaburga Dolması, Diyarbakır'ın et kültürünü yansıtan önemli bir yemektir. Diyarbakır mutfağının sevilen dolma çeşitlerinden biri olan "Ekşili Dolma", iç harcının bulgur, kıyma, soğan ve baharatlarla hazırlanmasıyla yapılır. Yaprak sarmadan farklı olarak biber, domates veya kabak gibi sebzelerin iç harcı ile doldurulur. Üzerine yoğurt ve taze nane eklenerek servis edilen Ekşili Dolma, ekşi lezzetiyle öne çıkar. Diyarbakır mutfağının yaz aylarında tercih edilen bir sebze yemeği olan "Bostana", taze sebzelerin yoğurt ve baharatlarla buluşturulmasıyla yapılır. Kabak, patlıcan, biber gibi sebzelerin doğranarak yoğurtla karıştırılmasıyla hazırlanan Bostana, sofralara ferah bir lezzet sunar. Diyarbakır mutfağının kış aylarında sıklıkla tercih edilen geleneksel çorba çeşitlerinden biri olan "Kelle Paça Çorbası", kuzu kellesinin uzun süre kaynatılmasıyla elde edilir.
Kermeste Doğu'ya özgü motiflerin yer aldığı el emeği göz nuru malzemelerin yanı sıra Erzurum'un simgelerinden olan ve ''siyah inci'' olarak da bilinen Oltu Taşı'ndan yapılan özel tasarımlı takılar da yer alacak. Cuma günü açılacak kermeste yöreye özgü 50 kilo Şemdinli karakovan balı, 10 kilogram Adilcevaz cevizi, 50 adet poşu ve şal, Ahlat bastonu, el yapımı kemik tarak, Selçuklu kümbeti maketi ile havlu, nevresim takımı, seccade ve çeşitli el işi ürünleri gönderdi. Kermesin düzenleneceği haberini alan İpsalalı çeltik üreticileri İpsala Kaymakamı ve İpsala Çeltik Üreticileri Komisyonu Başkanı Mehmet Ali Gürbüz aracılığıyla AA çalışanlarının eşlerinin organize ettiği kermese 2 ton pirinçle destek olacaklarını belirtti. Edirne'de engelli öğrencilere eğitim veren bir engelli eğitim kurumunun öğrencileri de kermes için el emeklerini ortaya koydu. Özilke Özel Eğitim Kurumu öğrencileri öğretmenleri aracılığıyla buzdolabı süsünden, hediyelik eşyalar yaparak kermese destek verdi. Engelli öğrenciler, ayrıca Anadolu Ajansı'nın farklı bir tarzda logosunu yaparak katkı sundu. Ayrıca Edirne'yi Tanıtma ve Tava Ciğeri Koruma Derneği Başkanı Bahri Dinar ve dernek üyesi şekerlemeci Arslanzade Şekerlemeleri sahibi Arif Meriç kermeste 2 bin 500 kişiye ücretsiz deva-i misk helvası dağıtacak.
Kermese, Mizan Şekerleme'den 400 paket Konya şekeri, Vela Tekstil'den 150 çift çorap, Cıngılli İşletmesi'nden 48 şişe ''laz bombası'', Kütahya'nın Tavşanlı ilçesinde faaliyet gösteren Korkmazlar ile Harmancıklıoğlu firmalarından 30 kilogram leblebi desteği verildi. Kastamonu'da çekme helva üreticisi Hayri Bülbül ürettiği çekme helvalarla, Hacer Keloğlu, Pınar Okudan ve Nurdan Kadem de el emeğiyle hazırladıkları taş baskı ürünleriyle kermese destek sağladı. Zonguldak'ta yaklaşık 31 yıldır döküm atölyesi işleten Nazmi Özden de alüminyum ve pirinçten yaptığı madenci heykelleriyle yerin metrelerce altından çıkan taş kömüründen hazırladığı kömür saatlerini kermese gönderdi. Karabük Safranbolu'da faaliyet gösteren İmren Lokumları lokum, Karataş Doğal Ürünler Safranbolu evlerinin maketlerini ve Safranbolu Belediyesi ise bünyesindeki Safranbolu Kültür Merkezi'nde (SAKEM) görev yapan kadınların yaptığı erişte, meyve kuruları, tarhana gibi yöresel yiyeceklerle kermese destek verdi. Çankırı'da faaliyet gösteren Türkmen Makarna firması makarna, Safir Tuz Fabrikası kaya tuzundan yapılmış rafine tuz, Çankırı Belediyesi de tuz lambaları, şehrin turistik yerlerinin bulunduğu kupalar ve el emeği yöresel ürünleri kermese gönderdi.
Bakır tavanın içindeki su kaynayınca içine bakır süzgeç yerleştirildi. Peynir dilimleri de süzgecin içine. Eritme işlemi başladı. Bir kısmı örüldü, bir kısımda otlu peynir olarak şekillendirildi. Peynirler birer birer tuzlanıp teneke kutuya yerleştirildi. Peynir eritilirken ocağın yanından ayrılmazdım. Babam bana ‘’pisika ber beroj’’ derdi. Peynir çok taze olduğu için yemezdik. Eritilen peynirden annem bana bir parça uzatırdı. Bende Virjin’i taklit eder, onun gibi iki elimle, erimiş peyniri çeker, örük yapmaya çalışırdım. Sonra da biraz tuza batırır yerdim. Eritme işleminin sonunda elde edilen peynirin yağlı sütü ile Virjin’in çörekleri yapılacak, rezene, mahlep kokuları bizi geçmişteki iyi kötü anılara götürecekti. Öte yandan o zamanlar çarşı fırınlarında yapılan bol şekerli, taze peynirli ekmeklerin de tadına doyum olmazdı. Peynir eritme günün en güzel ziyafeti peynir helvasıydı. Büyük bir baş peynir helva için hemen bir kenara konulurdu. Helvaya yağ da eklenmezdi zira, peynirin yağı yeterli gelirdi. Virjin peynir helvasını harika yapardı. Helvanın ununu kavururken koku bütün mahalleye yayılır, ince ince dilimlenmiş, tam yağlı peyniri bir tavada eritip, üzerine şekeri, kavrulan unu ilave ederdi. Elindeki büyük ağızlı şimşir kaşıkla helvayı sabırla, sevgiyle karıştırırdı. Tabak tabak helva hem diğer komşulara hem de yardıma gelen komşulara dağıtılırdı. Helva dağıtıcısı bendim. Koşa koşa komşulara helvayı yetiştirirdim. Peynir helvası diğer helvalara benzemez, çabucak soğur, soğuyunca da peynirin o telli hali kaybolurdu. Kendine has mimarisi olan iklime uygun evlerimiz birer birer yok oldu, şehrimizi katlettik. Geniş avlulu taş evlerin yerini binalar aldı. Kuzey ve güney cepheli, kalın duvarlı, eyvanlı evler Diyarbakır’ın sıcağını hissettirmiyordu. Toprak damlı evler, yüksek tavanlı odalar, yiyeceklerin saklandığı mahzenler birer hatıra olarak kaldı. Yazın sıcağını geçirdiğimiz avlular, avlulardaki anılar teker teker silinir oldu. Sıkışıp kaldığımız binalar içinde şehrimize ait hiçbir şeyi yapamaz olduk. Evde yapılan peyniri, kurutmaları, kazanlarda pişirilen ayvalı kavurmayı, domates biber salçası ne varsa hepsinin hazır tüketir, kayıp şehirde kayıp tatları arar olduk. Diyarbakır peynir helvası tadında nice güzel günlere. Ağzımızın tadının bozulmaması dileğiyle.
If you beloved this informative article as well as you want to be given more information concerning Diyarbakır’ın En Meşhur Helva Çeşitleri i implore you to visit the website.
Kermeste Doğu'ya özgü motiflerin yer aldığı el emeği göz nuru malzemelerin yanı sıra Erzurum'un simgelerinden olan ve ''siyah inci'' olarak da bilinen Oltu Taşı'ndan yapılan özel tasarımlı takılar da yer alacak. Cuma günü açılacak kermeste yöreye özgü 50 kilo Şemdinli karakovan balı, 10 kilogram Adilcevaz cevizi, 50 adet poşu ve şal, Ahlat bastonu, el yapımı kemik tarak, Selçuklu kümbeti maketi ile havlu, nevresim takımı, seccade ve çeşitli el işi ürünleri gönderdi. Kermesin düzenleneceği haberini alan İpsalalı çeltik üreticileri İpsala Kaymakamı ve İpsala Çeltik Üreticileri Komisyonu Başkanı Mehmet Ali Gürbüz aracılığıyla AA çalışanlarının eşlerinin organize ettiği kermese 2 ton pirinçle destek olacaklarını belirtti. Edirne'de engelli öğrencilere eğitim veren bir engelli eğitim kurumunun öğrencileri de kermes için el emeklerini ortaya koydu. Özilke Özel Eğitim Kurumu öğrencileri öğretmenleri aracılığıyla buzdolabı süsünden, hediyelik eşyalar yaparak kermese destek verdi. Engelli öğrenciler, ayrıca Anadolu Ajansı'nın farklı bir tarzda logosunu yaparak katkı sundu. Ayrıca Edirne'yi Tanıtma ve Tava Ciğeri Koruma Derneği Başkanı Bahri Dinar ve dernek üyesi şekerlemeci Arslanzade Şekerlemeleri sahibi Arif Meriç kermeste 2 bin 500 kişiye ücretsiz deva-i misk helvası dağıtacak.
Kermese, Mizan Şekerleme'den 400 paket Konya şekeri, Vela Tekstil'den 150 çift çorap, Cıngılli İşletmesi'nden 48 şişe ''laz bombası'', Kütahya'nın Tavşanlı ilçesinde faaliyet gösteren Korkmazlar ile Harmancıklıoğlu firmalarından 30 kilogram leblebi desteği verildi. Kastamonu'da çekme helva üreticisi Hayri Bülbül ürettiği çekme helvalarla, Hacer Keloğlu, Pınar Okudan ve Nurdan Kadem de el emeğiyle hazırladıkları taş baskı ürünleriyle kermese destek sağladı. Zonguldak'ta yaklaşık 31 yıldır döküm atölyesi işleten Nazmi Özden de alüminyum ve pirinçten yaptığı madenci heykelleriyle yerin metrelerce altından çıkan taş kömüründen hazırladığı kömür saatlerini kermese gönderdi. Karabük Safranbolu'da faaliyet gösteren İmren Lokumları lokum, Karataş Doğal Ürünler Safranbolu evlerinin maketlerini ve Safranbolu Belediyesi ise bünyesindeki Safranbolu Kültür Merkezi'nde (SAKEM) görev yapan kadınların yaptığı erişte, meyve kuruları, tarhana gibi yöresel yiyeceklerle kermese destek verdi. Çankırı'da faaliyet gösteren Türkmen Makarna firması makarna, Safir Tuz Fabrikası kaya tuzundan yapılmış rafine tuz, Çankırı Belediyesi de tuz lambaları, şehrin turistik yerlerinin bulunduğu kupalar ve el emeği yöresel ürünleri kermese gönderdi.
Bakır tavanın içindeki su kaynayınca içine bakır süzgeç yerleştirildi. Peynir dilimleri de süzgecin içine. Eritme işlemi başladı. Bir kısmı örüldü, bir kısımda otlu peynir olarak şekillendirildi. Peynirler birer birer tuzlanıp teneke kutuya yerleştirildi. Peynir eritilirken ocağın yanından ayrılmazdım. Babam bana ‘’pisika ber beroj’’ derdi. Peynir çok taze olduğu için yemezdik. Eritilen peynirden annem bana bir parça uzatırdı. Bende Virjin’i taklit eder, onun gibi iki elimle, erimiş peyniri çeker, örük yapmaya çalışırdım. Sonra da biraz tuza batırır yerdim. Eritme işleminin sonunda elde edilen peynirin yağlı sütü ile Virjin’in çörekleri yapılacak, rezene, mahlep kokuları bizi geçmişteki iyi kötü anılara götürecekti. Öte yandan o zamanlar çarşı fırınlarında yapılan bol şekerli, taze peynirli ekmeklerin de tadına doyum olmazdı. Peynir eritme günün en güzel ziyafeti peynir helvasıydı. Büyük bir baş peynir helva için hemen bir kenara konulurdu. Helvaya yağ da eklenmezdi zira, peynirin yağı yeterli gelirdi. Virjin peynir helvasını harika yapardı. Helvanın ununu kavururken koku bütün mahalleye yayılır, ince ince dilimlenmiş, tam yağlı peyniri bir tavada eritip, üzerine şekeri, kavrulan unu ilave ederdi. Elindeki büyük ağızlı şimşir kaşıkla helvayı sabırla, sevgiyle karıştırırdı. Tabak tabak helva hem diğer komşulara hem de yardıma gelen komşulara dağıtılırdı. Helva dağıtıcısı bendim. Koşa koşa komşulara helvayı yetiştirirdim. Peynir helvası diğer helvalara benzemez, çabucak soğur, soğuyunca da peynirin o telli hali kaybolurdu. Kendine has mimarisi olan iklime uygun evlerimiz birer birer yok oldu, şehrimizi katlettik. Geniş avlulu taş evlerin yerini binalar aldı. Kuzey ve güney cepheli, kalın duvarlı, eyvanlı evler Diyarbakır’ın sıcağını hissettirmiyordu. Toprak damlı evler, yüksek tavanlı odalar, yiyeceklerin saklandığı mahzenler birer hatıra olarak kaldı. Yazın sıcağını geçirdiğimiz avlular, avlulardaki anılar teker teker silinir oldu. Sıkışıp kaldığımız binalar içinde şehrimize ait hiçbir şeyi yapamaz olduk. Evde yapılan peyniri, kurutmaları, kazanlarda pişirilen ayvalı kavurmayı, domates biber salçası ne varsa hepsinin hazır tüketir, kayıp şehirde kayıp tatları arar olduk. Diyarbakır peynir helvası tadında nice güzel günlere. Ağzımızın tadının bozulmaması dileğiyle.
If you beloved this informative article as well as you want to be given more information concerning Diyarbakır’ın En Meşhur Helva Çeşitleri i implore you to visit the website.